Bye bye Tamale

Lieve allemaal,

Zaterdag 30 juli
Spullen pakken bij mijn gastgezin en op naar het vliegveld. 8:00 was het dan zo ver. Herenigt met pap en mam. Het voelde vreemd dat ik opeens niet meer alleen in Ghana was. Samen zijn we naar de lodge gegaan om de spullen uit te pakken. Mijn moeder had heel veel spullen meegenomen (iedereen bedankt daarvoor), deze spullen hebben we verdeeld en uitgedeeld. Het was geweldig om als gezin deze mensen blij te maken. 
Die ochtend zijn we naar town gegaan. Wat overweldigend was dat voor ze..gelukkig wist ik hoe het voelde. We hebben de markten bezocht en souvenirs gekocht. 
De moeder van Adam had ik geld gegeven voor kleding, we hebben haar nog opgezocht. Het laten zien van de jongen die ik altijd bezocht was ook heel bijzonder. De moeder had nieuwe kleding voor hem gekocht en ze was onbeschrijfelijk dankbaar. Het was moeilijk voor me ouders om die armoede te zien en om te zien dat Adam daar in een donkere kamer ligt. 
De donkere wolken kwamen ons al tegemoet, dus snel naar de lodge. Die middag heerlijk gelegen in de lodge. Het avond eten was gefrituurde yam, echt Ghanees en super lekker!! Eindelijk geen vage gerechten meer uit mijn gastgezin. 
De avond afgesloten met de vrijwilligers. Gezellig op stap geweest tussen de swingende Ghanezen! :)

Zondag 31 juli
Tijd voor de kerk. Samen met mijn ouders naar een baptisten kerk. Ik ben na een half uur vertrokken, omdat ik niet zo lekker was! Merk nu dat ik tot rust kom en daardoor alles eruit komt. Proberen deze rondreis een beetje bij te komen.
Na een ochtendje slapen zijn we samen ergens gaan lunchen. Heerlijk bij een hotel genoten van een goede sandwich, ik waardeer het eten enorm! 
Eind van de middag op naar mijn gastgezin. We hebben hier salade, rijst en kip gegeten. Dit was een hele uitgebreide maaltijd en ik wist niet wat ik zag (hadden ze natuurlijk speciaal voor me ouders gemaakt). We hadden ook 2 tassen vol kleding, schoenen en sieraden mee. Deze hebben we uitgedeeld! Samen nog foto's gemaakt en uiteindelijk afscheid genomen. Dit moment was toch wel een beetje raar, omdat ik daar toch een maand heb gewoond. 
In de avond kwam Nicolas nog langs de lodge om afscheid te nemen. Hij heeft lieve woorden gezegd tegen mijn vader (die natuurlijk bijna moest huilen daardoor). Hij was ontzettend blij met mijn hulp en had graag gewild dat ik daar voor een jaar zou komen. 

Maandag 1 augustus 
Dag van vertrek. In de ochtend samen met me ouders naar het schooltje van Mohammed. We hebben hier een koffer vol speelgoed en schoolspullen gebracht. Ze konden hun geluk niet op!! Na een heel lief afscheidsliedje van de kinderen ook gedag gezegd tegen Mohammed. Wat een dankbare man!! 
We zouden hierna vertrekken richting Mole met een trotro (busje met de lokale mensen). Aangekomen op de standplaats stond er één busje. Na wat onderhandelen zitten we nu met ze drieën in een busje voor 10 personen (lekker ruim!). Op dit moment rijden we naar Mole National park waar ik de olifanten (hopelijk) mag laten zien aan mijn ouders. 

Bye bye Tamale! Je was een geweldig stad met geweldig mensen.

Liefs,
Marjolein on the road