Akwaaba

Lieve allemaal,

Akwaaba (welkom) op mijn blog! 
Zaterdag was het dan zover, ik mocht vrijwilligerswerk gaan doen in Ghana. Het vliegtuig vertrok 15:25 en om 20;00 (Ghanese tijd, dus 2 uur vroeger dan in Nederland) kwam ik aan. De vlucht was prima en zat gezellig naast nog een vrijwilliger. Na de paspoortcontrole die 5 keer was liepen we uit het vliegveld. De deuren gingen open en BAM je was in Afrika. 500 donkere mensen stormde op ons af om te vragen of we een taxi nodig hadden. Via de organisatie werden we opgehaald door Toontje (Belgische vrouw die al 9 jaar in Ghana woont met haar Ghanese vriend en 2 kinderen) en ze stond er! Nu kon het wachten beginnen op de andere vrijwilligers, 11 in totaal. Na 3,5 uur wachten op straat was iedereen geland in Accra (hoofdstad). Opgepropt met alle koffers en 11 man werden we met de trotro  gereden naar onze slaapplaats. Daar aangekomen kregen we een welkoms drankje en wat informatie. Die nacht sliep ik naast een meisje (Mariska) (ik kende haar om precies te zijn 5 uur). Na wat gekletst te hebben vielen we als een blok in slaap. 

Zondag 3 juli
Om 06:00 (Nederlandse tijd 08:00) zat ik klaar wakker in me bed en ik was heel benieuwd hoe Ghana eruit zou zien aangezien we in het donker waren aangekomen. Gordijnen open en het eerste wat ik zag was een vrouw met een doek om haar heen gebonden als een jurk, ze liep tussen de kippen haar was op te hangen. Mariska en ik waren erg nieuwsgierig en omdat de andere nog sliepen gingen wij om 07:00 de straat op. Het was zondagmorgen dus de kerkmuziek gaf een gezellig gevoel door de straat. We liepen de straat op en wat een cultuurshock! Na ongeveer 20 minuutjes lopen kwamen we aan bij een local marktje. Ik werd aangekeken of ik van een andere planeet kwam en ik voelde me erg wit. De markt was erg druk en er hing een vreemde lucht (een mix van kippen, vis, fruit en riool). We hadden dorst gekregen en kochten een zakje water, 0,4 cent! Het is hier zo ontzettend goedkoop. 10:00 uur zouden we ontbijten met alle vrijwilligers en Toontje, hier kregen we ook uitleg over de simkaart die we hadden gekregen. Dit ontbijt werd 12:00 uur en het is even wennen aan de Ghanezen die ALTIJD te laat zijn (gelukkig ben ik helemaal niet zo'n zenuwachtige Nederlander die overal graag optijd is).

Die zondag werden we rondgereden in het opgepropte busje door Charles en mini (zo noemde ik hem, omdat zijn naam te moeilijk was). We reden door de wijken en ik keek mijn ogen uit, waar ben ik beland? Ik kan het niet beschrijven, ervaar het!! (Hopelijk helpen de foto's een beetje)
De eerste stop was op independent square, ze vertelde wat over de geschiedenis. We werden veel aangesproken en mensen wilde met ons op de foto haha. Vervolgens werden we gedropt op een markt. Toen we het parkeerterrein opreden kwamen er 30 Ghanezen mannen op ons af die van alles van ons wilde. De markt was vol en je kon eigenlijk niet kijken of je werd naar binnen gesleept. 1 jongeman was wat minder intimiderend dus ben ik met hem meegelopen en weetje wat die me gaf? Djembé les!! Super gaaf en wat was die lief. Onderhand was het een uur of 17 en we hadden sinds het ontbijt niet meer gegeten dus op naar een restaurant. Na 10 restaurants had de 11e wel eten ingekocht :). Op mijn rijst met kip heb ik 4 uur moeten wachten en toen dat bord eindelijk voor me stond kon ik niet eens aanvallen (eten met je rechter hand is toch best lastig met rijst). 
De laatste stop zou een vuurtoren zijn en een wijk (James town) in Accra. Aangezien we uren waren uitgelopen was het donker geworden. De vuurtoren hebben we nog wel beklommen en wat een uitzicht over de hele stad! De wijk mochten we niet meer in van onze gids, omdat het te gevaarlijk was. Ik merkte dat de sfeer anders werd en de tip dat je niet alleen in het donker mag lopen is niet voor niks. Naast ons busje werd er ruzie gemaakt dus we zijn snel teruggekeerd naar onze slaapplaats. 
Die avond heb ik mijn eerste bucketdouch gehad. De douch die er was deed het niet en het warme water al helemaal niet. De emmer douch was heerlijk en haar wassen ging helemaal goed! 22:00 ben ik mijn bed ingedoken, omdat 04:00 de wekker stond

Maandag 4 juli
Vandaag is dan de dag dat ik mag vertrekken richting Tamale (dorpje waar ik 4 weken zal verblijven. 05:00 vertrokken we richting de bus, deze bus zou 07:00 vertrekken. We kwamen aan bij het busstation waar enorm veel spullen stonden voor de bus (koelkasten, motors, bedden). Wij kwamen aan met 25 koffers en de Ghanezen keken niet blij. Na het geven van veel fooi mocht alles er toch in. Nu zit ik in de bus richting Tamale wat ongeveer 15 uur rijden is (als het mee zit). De bus heeft airco dus dat is heerlijk, we zitten wel met de locale bevolking dus het ruikt continue naar kip en rijst (zoiets als Char haar huis..grapje!)

Ik ben ontzetten benieuwd hoe het in Tamale is. De hoofdstad Accra vond ik al ontzettend arm, maar Toontje vertelde ons dat dit ontzettend rijk is. Ik kan het niet begrijpen en hoop dat het nog enigszins meevalt. Nu ik zo in de bus zit zie ik het landschap veranderen van stad naar platteland. 

Liefs,
Marjolein

Zakelijke informatie:
Ik heb een Ghanees simkaart waar ik mee kan bellen en smsen. Ik whatsapp op mijn Nederlandse nummer. Ik heb MB's gekocht, maar dit is heel weinig! 

Ghanese nummer: 
00233555551741